An der Géignet vu Weimerskiech waaren de Moien e Pur interressant saachen ze gesin waat bëstëmmt su munch opmiirksame Furer zum laache bruecht huet.

D'Lanschaft ass wäiss. Waiss wéi schons laang nett méi. Just deen dréiwen Himmel kéint engem d'Stëmmung e bessen drécken. An awer gesait een lénks a riets d'Kanner mam Schlitt trëppelen.
D'Rue Montée Pilate a Valantin Simon ware vu Schnéi bedekt a sugue zu Fouss war ett nett einfach de Bierg aus ze kommen. An iwwerhaapt waren d'Strossen schons ab Tempo 20, de Frënd vun all Autoschauffer (Mat Summerpneuën ?)... Queesch iwwert d'Stroos, haat ett zu Eech baal geknuppt.

Wann een dann op de Kiiechbierg erop Tuckert, trefft een op der Kopp op zwee Smilien déi een Härzlechst ulaachen... : )

Ewéi ëtt weider geet mam Schnéi? Wees amfong just de Wiederfräsch. Jiddfereen wënscht sëch, insgeheim, e Wäissen Helleg Owend a Krëschtdag, ech selwer jo och. Ech hoffen just daat bescht viir eis Frënn vun der Mousel an Laanscht d'Flëss, dat d'Waasser hinnen nett an d'Haus fällt.

Soss wënschen ech iech e
Schéine Krëschtdag an e Gudde Rutsch an d'Jor 2011